?فرازی ازخطبه غدیرخم?
بخش سیزدهم

?معاشِرَالنّاسِ!
هذا عَلِىٌّ، أَنْصَرُكُمْ لى وَأَحَقُّكُمْ بى وَأَقْرَبُكُمْ إِلَىَّ وَأَعَزُّكُمْ عَلَىَّ، وَاللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَأَنَاعَنْهُ راضِيانِ. وَ مانَزَلَتْ آيَةُ رِضاً (فى الْقُرْآنِ) إِلاّ فيهِ، وَلا خاطَبَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا إِلاّبَدَأ بِهِ، وَلانَزَلَتْ آيَةُ مَدْحٍ فِى‏الْقُرْآنِ إِلاّ فيهِ، وَلاشَهِدَ اللَّهُ بِالْجَنَّةِ فى (هَلْ أَتى عَلَى الْاِنْسانِ) إِلاّلَهُ، وَلا أَنْزَلَها فى سِواهُ وَلامَدَحَ بِها غَيْرَهُ.?
?????
ای مردم!

اين على (ع) است. ياورترين، سزاوارترين، نزديك‏ترين و گران‏قدرترين شما است نسبت به من. خداوند عزّوجلّ و من از او خشنوديم. آيه‏ ى رضايتى در قرآن نيست مگر درباره‏ ى او و هرگاه خداوند مؤمنان را خطاب نموده، به او آغاز كرده است و آيه‏ ى ستايشى نازل نگشته مگر درباره‏ ى او و در سوره‏ ى «هل أتى على الإنسان» گواهى بر بهشت نداده مگر براى او و آن را در حقّ غير او فرو نياورده و به‏ وسيله‏ ى آن جز او را نستوده است .

?????